Gelen rivâyete göre şöyle demiştir: Habîbim, en yakın kavim ve kabîleni (Allah'ın azâbiyle) korkut! meâlindeki âyet nâzil olduğunda Nebî salla'llahu aleyhi ve sellem (bir gün evinden çıktı. Tâ Safâ dağına ve biribiri üzerine yığılmış büyük taş kümelerinin yanına vardı, en yüksek bir kayanın üstüne çıkıp yükseldi. Sonra: Ey Kureyş buraya geliniz, toplanınız!. Büyük bir iş karşısında bulunuyorsunuz, diye seslendi). Kureyş kabîlerini, ey Fihr oğulları, ey Adiy oğulları (ey Abd-i Menâf oğulları, ey Abdü'l-Muttalib oğulları) diye oymak oymak çağırmağa başladı.

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: (Şâir) Hassân, (Kureyş) müşriklerini hiciv ve zem etmek husûsunda Nebî salla'llahu aleyhi ve sellem'den müsâade istemişti. Resûlullah: - (Kureyş içindeki) benim mesebim ne olacak? diye sordu. Hassân: - Yâ Resûla'llah! Hiç şüphesiz ben, seni (n soyun Benî Hâşim'i) Kureyş soyları arasından hamurdan kıl çeker gibi muhakkak çeker çıkarırım, diye cevab verdi.

Rivâyete göre, Resûlullah salla'llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: Bana mahsûs ve munhasır (ve en yüce) beş isim vardır: Ben Muhammed'im ve Ahmed'im, ben o Mâhîyim ki, Allah benim (Nübüvvtim)le küfrü izâle edecektir. Ben o Hâşirim ki, (Kıyâmet gününde) nâs beni ta'kîb ederek haşrolunacaktır. Ben Âkıbim, Hâtemü'l-Enbiyâ'yım. (Benden sonra hiç kimse Nebî olmıyacaktır.)

Resûlullah salla'llahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğu rivâyet olunmuştur: Ashâbım! Siz hayret edip şaşmaz mısınız? Bakınız Allah Kureyş (kâfirlerin) in sebbetmesini ve ilencini, benden nasıl def' etmiştir?. Ben Muhammed (adiyle ma'rûf ve memdûh) iken onlar (tebdîl ederek): Müzemmem diye sebhederler ve Müzemmem diye eğlenirlerdi.