Şöyle demiştir: Hac'dan başka bir niyyetimiz olduğunu bilmeksizin (Medîne'den) çıktık idi. Serife gelince âdetimi gördüm. Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem yanıma girdi. Ben (Menâsik-i Haccı îfâ edemiyeceğim diye) ağlıyordum. Nen var? Yoksa kirlendin mi? diye suâl buyurdu. Evet. dedim. Buyurdu ki bu, Allâh'ın benât-ı âdem üzerine yazdığı bir şeydir. Huccânın edâ ettiği menâsiki (sen de) edâ et. Şu kadar ki, Beyt(u'llâh-ı Muazzam)i (hâiz bulunduğun müddetçe) tavâf etme. -(Âişe radiya'llâhu anhâ) der ki: Bir de Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem ezvâcı nâmına sığır kurban etti.

Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem'in (mübârek) başını hâiz iken tarardım. dediği rivâyet olunuyor.

Rivâyette kendisi hâiz ve hücresinde mukîm ve (Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem) Mescid(-i Şerîf)de (mu'tekif) iken (aleyhi's-salâtü ve's-selâm) Efendimiz (mübârek) başını ona doğru uzatır, o da tarar imiş.

Şöyle demiştir: Ben hâiz iken Nebiyy-i Mükerrem salla'llâhu aleyhi ve sellem (mübârek) başını kucağıma yaslar, sonra Kur'ân okurlardı.

Şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile bir abaya bürünerek yatıyorduk. Derken âdetimi gördüm. (Yavaşcacık) sıvışıp hayza mahsûs elbisemi giydim. Âdetin mi geldi? diye sordular. Evet. dedim. Bunun üzerine beni çağırdılar. Saçaklı kadifenin aldında kendileriyle birlikte yattım.

Şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte -her ikimiz de cünüb iken- bir kaptan yıkanırdık. (Âdet gördüğümde) onun emri üzerine futa bağlardım. Ben hâiz iken (mübârek) tenini tenime dokundururdu. (Kezâlik) O (mescitde) mu'tekif, ben hâiz iken (mübârek) başını halvetgâhından çıkarırdı da ben yıkardım.

Şöyle demiştir: İçimizden (yâni Ümmehât-ı Mü'minînden) biri hâiz olup Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem de kendisi ile mübâşeret arzu ettiği zaman ona hayzın hemen bidâyetinde iken futa bağlamasını emreyler ve ondan sonra mübâşeret ederlerdi. (Halbuki) sizin hanginiz, nefsine Nebiyy-i Muhterem salla'llâhu aleyhi ve sellem nefsine mâlik olduğu kadar mâlik olabilir?

Şöyle demiştir: Bir Kurban, ya Ramazan bayramında Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem Efendimiz, yanımıza namezgâha çıktı. Kadınların yanından geçti. Ve (onlara): Kadınlar, sadaka veriniz. Zîrâ bana Cehennem halkı gösterildi, çoğu sizler idiniz. buyurdu. (Kadınlar): Yâ Resûlâ'llâh, neden? diye sordular. Çünkü siz (ötekine, berikine) çokca lâ'net eder, zevclerinize karşı küfrân-ı ni'met gösterirsiniz. (Ne acîbdir ki kendini zapteden tam akıllı ve dîninde) hazimli kimsenin aklını sizin kadar eksik akıllı ve dîninde) hazimli kimsenin aklını sizin kadar eksik akıllı, eksik dinli hiç bir kimsenini çelebildiğini görmedim. buyurdu. Aklımızın, dînimizin eksikliği nedir? Yâ Resûâ'llâh. dediler. Kadının şahâdeti, erkeğin şahâdetinin yarısı değil midir? diye sordu. Evet. dediler. İşte bu aklın eksikliğinden. Hayız gördüğü zaman da namaz kılmaz, oruç tutmaz değil mi? buyurdular. Evet. dediler. İşte bu da dîninin eksikliğinden. cevâbını verdi.

Şöyle demiştir: (Bir kere Resûl-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte zevcât-ı tâhiratından biri istihâza hâlinde ve kanı gelirken i'tikâf etti. Kanının akmasından dolayı altına bir leğen koyduğu da olurdu.

Şöyle demiştir: Biz, bir meyyit(imiz)in vefâtı üzerine üç günden ziyâde ihdâddan, (yâni yas tutmaktan) nehyolunurduk. Meğer ki (meyyit, kadının) zevci ola. (Zevc için) dört ay, on gün yas tutardık. (Yas içinde gözlerimize) sürme çekmez, (süs için) boyanmış kumaş giyinmezdik. Meğer ki (Yemen'in) Asb (denilen kumaşları) ola. Tuhr (yâni hayız kesilmesi) zamânında birimiz hayızdan yıkanmak istediğinde azıcık kust-ı azfâr kullanmasına ruhsat verilirdi. Bir de cenâzelerin ardınca gitmekten nehyolunurduk.

Şöyle demiştir: (Ensâr'dan) bir kadın Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem Efendimiz'e hayızdan sonra (keyfiyet-i) guslü sordu. (Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem) nasıl yıkanacağını ta'rîf etti: (Sonra) bir tutam misk al da onunla temizlen. buyurdu. (Kadın: Onunla nasıl temizleneyim? diye sorunca: Sübhâna'llâh, temizlen işte! buyurdu. Bunun üzerine kadını tutup kendime (doğru) çektim ve: Kanın izince gezdir. dedim.

Şöyle demiştir: Haccetü'l-Vedâ'da Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte ihlâl (yâni ihrâma girip yüksek sesle telbiye) ettim. Ben mütemetti olup hedy (yâni kurban) sevk etmiyenlerden biri idim. -Âişe (radiya'llâhu anha) âdetini görüp Arefe gecesi girinceye kadar tuhra dâhil olmadığını (îmâ eder söz) söyledi. (O gece): Yâ Resûlâ'llâh, işte bu gece Arefe gecesidir. Ben ise Umre ile temettü (yâni Umreyi niyyet) etmiştim demiş. Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem de ona: Yıkanmak üzere saçlarını çöz, taran, Umrenden vazgeç buyurmuş. -Âişe (radiya'llâhu anhâ) der ki, ben de öyle yaptım. Haccı edâ ettikten sonra Hasbe gecesi (yâni Muhassab da bulunduğumuz gece kardeşim) Abdu'r-Rahmân'a emretti. Evvelki (başladığım) Umre'nin yerine (yeni bir) Umre'yi bana ten'îmden edâ ettirdi.

Şöyle demiştir: Hilâl-i Zi'l-Hicce'ye doğru (Medîne'den) çıktık. Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem: Her kim Umre ile ihlâl etmek isterse (öylece) ihlâl etsin. Ben de eğer hedy sevketmemiş bulunaydım Umre ile ihlâl ederdim. buyurdu. Bunun üzerine kimi Umre ile, kimi de Hac ile ihlâl etti. -(Âişe radiya'llâhu anhâ bunu söyledikten sonra evvelki) hadîs (deki sözler) i söylepi gördüğü hayızdan bahsetti. Ve: (Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem) birâderim Abdu'r-Rahmân'ı benimle birlikte ten'îme yolladı. Ben de Umre ile ihlâl ettim. Ve bundan dolayı (keffâret olarak) ne kurban lâzım geldi, ne oruç, ne de sadaka. dedi.

Kadınlardan biri: Kadın, tâhir olduktan sonra (hayız zamânında fevt ettiği) namaz (lar)ını kazâ etmeli mi? diye sormuş. Âişe (radiya'llâhu anhâ): Sen Harûriyye misin? (ki böyle söylüyorsun). Biz, Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte (iken) âdet görürdük de bize bunu emretmezdi., diğer rivâyette Bunu yapmazdık. cevâbını vermiş.

Ümmü Seleme (radiya'llâhu anhâ bâlâdaki 206 ıncı hadîsde geçtiği üzere) Nebiyy-i Muhterem salla'llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte hamîle (yâni kadife yorgan) içinde iken âdet gördüğünü naklediyor. Bu rivâyette de Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem'in sâim olduğu halde kendisini takbîl ettiğini (hadîsin râviyesi Zeyneb bint-i Ebî Seleme'ye) söylüyor.

Şöyle demiştir: İşittim, Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem buyurdu ki Tâzelerle zevât-ı hudür ve hâizler çıkıp (mecâlis-i) hayrda ve mü'minlerin duâsında hazır bulunsunlar. (Yalnız) hâizler, namazgâhdan uzakca dursunlar. Biri: Hâizlerde mi? diye sordu. Ümmü Atıyye cevâben: Bunlar Arafat'da, fülân ve fülân yerlerde hazır bulunmuyorlar mı? dedi.

Şöyle demiştir: Biz (asr-ı celîl-i Risâlet'de kandaki) sarılığı ve bozluğu hiçbir şey (yâni mâni-i salât) addetmezdik.

Rivâyet olunuyor ki, Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem'e Safiyye (bint-i Huyeyy) radiya'llâhu anhâ'nın âdet gördüğünü haber vermiş. Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem: Sakın bizi (yolumuzdan) alıkoymasın. Tavâf (-ı ifâda'y)ı sizinle birlikte acabâ etmemiş mi idi? buyurdu. Evet. dediler. Öyle ise çıkınız. buyurdu.

Şöyle demiştir: Bir kadın lohusalığında vefât etti. Nebiyy-i Mükerrem salla'llâhu aleyhi ve sellem namazını kıldılar. (kılarken de bedeninin) ortası hizâsına doğru durdular.

Şöyle demiştir: (Bâzı keri) öyle olurdu ki (ben) hâiz bulunur, namaz kılmazdım da Nebiyy-i Ekrem salla'llâhu aleyhi ve sellem (hasır) seccâdeleri üzerinde namaz kılarlarken secdegâhlarının hizâsında uzanmış bulunurdum. Secde buyurdukları vakit elbiselerinin bâzı yerleri bana dokunurdu.